Storm Dennis raast over het land; geen weer om naar buiten te gaan.
Mijn vrouw is met een paar vriendinnen weg, de kinderen zijn bezig met hun schoolbeslommeringen en ik, ik maak maar een cake. Altijd troostrijk in barre tijden.
Het is een appelmoescake geworden. Ik kende het bestaan daarvan niet.
Nu wel, maar de smaak geeft geen aanleiding om er ooit nog eentje te maken.
Nu wel, maar de smaak geeft geen aanleiding om er ooit nog eentje te maken.
Ik heb een zwart-wit schets van de cake gemaakt.
In de sfeer van het Urban Sketcher-adagium: "Urban Sketchers show the world, one drawing at a time". Meestal is de locatie dan in een dorp of een stad, maar met deze weersomstandigheden ga je natuurlijk de deur niet uit en schets je op je thuislocatie. Wel zo makkelijk.
In de sfeer van het Urban Sketcher-adagium: "Urban Sketchers show the world, one drawing at a time". Meestal is de locatie dan in een dorp of een stad, maar met deze weersomstandigheden ga je natuurlijk de deur niet uit en schets je op je thuislocatie. Wel zo makkelijk.
Piece of cake, zou ik bijna zeggen.
No comments:
Post a Comment