17.7.20

Tekenblikken



Voor het buiten de deur gaan schetsen is het handig je spullen direct bij de hand te hebben, op een makkelijke en goed beschermde manier.
In een boekenwinkel, waar anders, zag ik een geschenkverpakking met chocoladerepen. Nadat het gezin van dit heerlijke cadeau had genoten, bezat ik ineens drie blikken voor mijn tekenspullen.
Mijn inktpennen, penselen en aquarelpotloden zijn nu goed beschermd tegen invloeden van buitenaf.
Nu nog een artistiek verantwoorde tas om tekenblikken en schetsboek in mee te nemen en het urbane schetsleven kan een aanvang nemen.

28.6.20

Kokervisie



Een bril wordt meestal inclusief brillendoekje in een brillenkoker geleverd. Naast verschillende monturen uit het verleden, blijk ik ook verscheidene brillenkokers in mijn bezit te hebben.
De brillenkokers zijn niet altijd uitwisselbaar met niet bijbehorende brillen. Dat is jammer.
Jaren geleden had ik een blikken brillenkoker gekocht, want bij mijn toenmalige bril had ik geen koker maar een hoesje gekregen. Helaas paste mijn bril niet in die koker, maar ik vond het wel een handig doosje om mijn potloden in te bewaren. Jaren heb ik dat doosje gebruikt, maar op een gegeven moment ben ik hem kwijt geraakt en helaas nooit meer terug gevonden.
Spijtig, want een goede bescherming van je potloden is essentieel.

22.6.20

Brillenvondst



Een bijkomend effect van de corona-maatregelen is dat je je woning eens goed opruimt. Door de thuiswerksituatie zit er ook niets anders op dan ruimte te maken voor een werkplek.
Naast de brillen voor dagelijks of semi-dagelijks gebruik, vond ik in een lade ook nog meerdere oudere brilmodellen. Ik blijk in de keuze van montuur door de jaren heen grotendeels dezelfde lijn gevolgd te hebben. Opvallende bijvangst bij deze brillenvondst zijn de brillendoekjes die met iedere nieuwe bril meegeleverd werden. Enerzijds om als reclame-vehikel van de brillenwinkel te dienen en anderzijds om te gebruiken als poetsmiddel om een helder zicht te houden.
En dat laatste is waar het uiteindelijk om draait bij de aanschaf van een bril, toch?

15.6.20

Vakantieplannen



Vandaag gaan de Europese binnengrenzen grotendeels weer open. Naast de rust in de omgeving en drie maanden quality-time met het gezin door de lockdown, haalt het opheffen van reisbeperkingen de beklemming van de opgelegde maatregelen voor een groot gedeelte weg.
De dreiging van corona/covid-19 zal nog een tijd onder ons zijn, maar het is fijn wat meer bewegingsvrijheid te hebben om te gaan en te staan waar je wilt. Op gepaste afstand, vanzelfsprekend.
Volgens de kenners wordt het een lange, hete en droge zomer.
De zonnebrillen liggen klaar. Ik heb er drie: een sportuitvoering voor op de fiets, eentje voor huis-tuin-en keukengebruik en eentje voor in de auto.

6.6.20

De kunst van het schetsen




Eind vorig jaar kocht ik het boek The Art of Urban Sketching van Gabriel Campanario. De subtitel van het boek is Drawing on Location Around the World. In het boek zijn inspirerende schetsen afgebeeld gemaakt door tekenaars vanuit alle hoeken van de wereld.
De typografie van de begeleidende teksten is uitdagend. Je kunt aanvoeren dat het in dit boek om het plaatje gaat, maar het verhaal achter een tekening is vaak net zo inspirerend. Maar dan moeten lettertype en grootte van het korps dat verhaal wel makkelijk leesbaar weergeven.
Buiten dat is het boek inspirerend genoeg om er mee aan de slag te gaan. Al doende kwam ik echter snel tot de conclusie dat mijn gezichtsvermogen lastig verenigbaar is met het schetsen op locatie. Ik heb namelijk een bril nodig om dingen veraf goed te zien. Daarvoor heb ik twee uitvoeringen tot mijn beschikking. Een montuurloze bril is praktisch als je veraf wilt zien en dichtbij wilt lezen. Daarnaast heb ik voor mijn werk een beeldschermbril om het dagelijkse werk achter de monitor een beetje vol te kunnen houden. In bovenstaande tekening is dat het rode exemplaar.
Voor dichtbij, bijvoorbeeld lezen en tekenen, kan ik het prima af zonder bril. Maar met schetsen naar "het leven" moet je dan eigenlijk je bril steeds op en af zetten. En dat werkt niet lekker. Dus sinds kort heb ik een multifocale bril om drie brillen te vervangen en om zonder de bril af te hoeven zetten in de buitenlucht te kunnen schetsen.
Je kunt gerust zeggen dat er in meerdere opzichten een wereld voor me open ging.

16.2.20

Storm en cake

Storm Dennis raast over het land; geen weer om naar buiten te gaan.
Mijn vrouw is met een paar vriendinnen weg, de kinderen zijn bezig met hun schoolbeslommeringen en ik, ik maak maar een cake. Altijd troostrijk in barre tijden.
Het is een appelmoescake geworden. Ik kende het bestaan daarvan niet.
Nu wel, maar de smaak geeft geen aanleiding om er ooit nog eentje te maken.

Ik heb een zwart-wit schets van de cake gemaakt.
In de sfeer van het Urban Sketcher-adagium: "Urban Sketchers show the world, one drawing at a time". Meestal is de locatie dan in een dorp of een stad, maar met deze weersomstandigheden ga je natuurlijk de deur niet uit en schets je op je thuislocatie. Wel zo makkelijk.
Piece of cake, zou ik bijna zeggen.

4.2.20

Huis en tuin


In deze tijd van het jaar verwacht je eerder een sneeuwlandschapje, maar het ziet er naar uit dat de winter zijn ware gezicht dit jaar niet gaat laten zien.
Daarom deze, feitelijk nazomerse, tekening.
Het is de woning van vrienden van ons. Op hun verzoek heb ik de tekening vanuit de achtertuin gemaakt. Normaal verwacht je eerder een tekening van de voorzijde van een huis te maken, maar ik werd er terecht op gewezen dat het huis vanuit de tuin een schilderachtiger aanzicht gaf.

Driving Home For Christmas

 Pen and pencil, 140 x 210 mm